Gencay Şaylan sözleri

Bir şəxsin yazdığı mətnin, o adamın mətni yazma məqsədi nə olursa olsun, mənalandırılması özünə aid bir dinamizm içərisində olacaqdır. Derridaya görə dekonstruksiya, bu mənalandırma prosesində ortaya çıxacaq; mətni oxuyan şəxs, daha əvvəl oxuduğu mətnlərə istinad edərək mətnə məna verəcək. Belə istinad edərək mənalandırma, yapışdırma və

montajdır. Buna görə də, dekonstruksiya, başqa mətnlərdən götürülüb montaj ya da yapışdırma yolu ilə mətnin mənalandırılması deməkdir.

Müasir kapitalist cəmiyyəti kütlə cəmiyyətidir və bu cəmiyyət içərisində bütün insan əlaqələri anonimləşmişdir. O zaman belə cəmiyyətdə həyatı əks etdirəcək sənət, anonim əlaqələrdə itən, kütlənin mexanik hissəsinə çevrilən amma kütlə içində fərqli olma ehtiyacı duyan şəxsə yönəlmiş olmalıdır. Yəni burda kütləvilik və anonimlik

reallığı ilə istisna olma istəyinin birləşdirilməsi önə sürülür.

"Lyotard'a göre modernitenin bütün parlak beyinleri kendilerinden sonra yaşananlardan sorumludurlar. Eğer örneğin Rousseau'dan, Locke ve Hume'dan Jakoben terörüne ya da Hiroşima'ya ulaşılmışsa; Hegel'in parlak felsefesi ve Marx'ın kapsamlı öğretisi giderek Stalin ya da Gulag uygulamalarını getirmişse Lyotard'a göre insanlığın yüzakı sayılacak bu düşünürleri sorumsuz

saymamak gerekecektir."

Sənaye cəmiyyəti subyektin itməsini də həyatımıza gətirmişdir. Subyekt-insan, sənaye cəmiyyətində mexaniki və qarışıq istehsal prosesinin sadə və şablon işlər görən üzvünə çevrilir. Bu eyni zamanda, insan həyatının hər bir sahəsinin nizamlanması, stabil bir şablon içinə girməsi deməkdir. Kütlə cəmiyyətində insanın necə işləyəcəyi, necə

əylənəcəyi, necə istehlak edəcəyi getdikcə daha bütünləşən bir ölçüdə müəyyən olunmağa başlayır. Bu prosesi, insanın azadlaşmasının mexanikləşməsi, yaxud subyektin ölümü də adlandırmaq mümkündür. Belə şəraitdə sənət yaradıcılığının ən birinci əlaməti mütləq şəkildə azadlıq və orijinallıqdır.